2 Nisan 2010 Cuma

sf!

hayatı hissetmeye başlamıştım. evet hala cevam ediyor. fakat artık her şey eskisi gibi olmaya başladı.
kendime güvenim hariç. şu gerizekalı ilaçlar işe yaramış yani. inanmıyordum ama yaramış. keşke sinirimi de sivri dilimi de alıp gitselerdi. insanlara aklımdan geçen her şeyi her sözü söylemezdim böylece.
evet ben social fobia sahibi bi insan(d)ım. ama geçti. bitti gitti. geriye sadece iğrenç baş dönmeleri kaldı:S
ilaca başladıktan sonra her şey sıfırlanmıştı. bırakınca fabrika ayarlarıma geri döndüm. ama tamirim yapılmış. sağlam olarak..  tamamen kendime güvenim yerine gelmedi ama. o da zamanla..
belki de O nunla gelecek o. kim bilir...
ilaçtan sonra her şey değişti hayatım da. ama bu kadarı da  fazlaymış galiba. şimdi hiçbir şey yardımcı olmuyor bu kadar yükü kaldırmama. 
yeni bir şehir,
yeni bir okul,
yeni  bir bölüm, 
abuk bir ev arkadaşı, 
sabuk kankalar...
bunların hepsini nasıl kaldırmamı beklersiniz benden.
nasıl?
hemde yeni sıyrılmışken kendimden..
ölü toprağını atmışken üstümden.. 
sana şimdi her zamankinden daha çok ihtiyacım var..
lütfen nerdeysen çık gel artık.
ben, eski ben olmadan.. 
her şey eskisi gibi olmadan..
gel..!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder